El Blog de la Nuri

El Blog de la Nuri
NÚRIA

domingo, 15 de enero de 2012

EL PUEDE CONMIGO


El frio puede conmigo, me acovardo de tal manera que me anula. Este sabado tenia que salir a rodar un poco con Marina para que vaya cogiendo la bici de carretera (que solo a salido 2 veces y la semana que viene se ha apuntado a la Duatlo de Cerdanyola, aixxxx que valiente)suena el despertador a las 7:20 uf quina mandra, pero hay que salir, subo a despertar a Marina y me dice,
- mama que estem a -4º fa molt de fred
- Si pero hem de sortir, la setmana que ve tens la Duatlò
- I si sortim mes tard que no faci tan de fred??
- Vale vinga peró haurem de sortir solas
- No passa res
Me meto otra vez en la cama, oh por Dios que bién, esto es vida, pero en el fondo (aunque hay que llegar muyyyy fondo)tenia mal rollo, al momento ya me arrepiento de no haver salido pero el mal ya estava hecho.
Cuando me levanto entre pitos y flautas eran las 1o de la mañana, se lo vuelvo a proponer y nanai de la china, que prefiere irse a la piscina, pués al final yo no hize nada y ella se fué a la piscina, hay que jod.... es lo que tienen las malas compañias hechan a perder los buenos habitos, no me puedo juntar con según quien.
El domingo havia salida con los del Bicimuntanya una salida por Sitges, Olivella, Olesa de Bonesvalls, Vallirana.... que me apetecia ir, me daba miedo rajarme y le digo a Joaquin el sabado por la noche que si decia que no iba que me insistiera, pero no ha hecho falta, en cuanto a sonado el despertador me he puesto en pie, diciendome a mi misma, No haze nada de frio, No hay dolor, venga a vestirse.
Salimos de Papiol a las 8 y la verdad es que no hacia ni la mitad de frio que el sabado.
Cuando llegamos a las costas la gente se coloca el cuchillo en la boca y empiezan a tirar como posesos, es una especie de " transformación" será el olor a mar? la temperatura? tantos ciclistas? no lo sé, pero no queda titere con cabeza y claro como una es una inconsciente pués yo hay que voy a darlo todoooo, he llegado a ponerme a 186 ppm cualquier dia me dá algo, he pillado a uno de los nuestros y a unos metros veia a otros dos, a por ellosssss, cuando los pillo con el corazón en la mano empezamos a bajar y me quedo bajando, oh que rabia con lo que me ha costado y no se por que bakjando me quedava, bueno a seguir luchando con estos locos de la bici, me engancha un Galvesport y nos ponemos a hablar, me mete el palo y me deja más tirada que una colilla, pillo a uno que estava más colgado que un fuet y hay que reconocer que cuando alguna tia mete un palo a un tio les dá mucha rabia, pués escucho por detras que mete 2 piñones y se me pone a rueda lo escuchava resoplar, uf ahora no me queda otra, tengo que continuar, si eres tan chulita ahora apechuga, he ido tirando y luego se ha comportado por que me ha dado un relevo y me ha llevado a rueda hasta llegar a la gasolinera, que aunque quedava poco iba tocada.
Nos hemos parado en Sitges haber si veiamos a la Marina y los de Papiol en la salida de la cursa y no a todos pero hemos visto a unos cuantos.
La vuelta la haremos por otra carretera que conocemos que està muy bién, me dice Lluis hay alguna " rampita" , alguna rampita?? o algun rampote?? jolines con las rampitas, si te ponias de pie con la carretera mojada como estava, te patinaba la rueda de atras, menuda subida traicionera.
Llegamos a Molins y veo en el cuenta 81 kms, solo?? me encuentro bién pero pensava que habiamos hecho más, les pregunto a los chicos que cuaqntos kms llevabamos y me dicen que 103 kms ahhh ya decia yo, hemos llegado a Papiol con 106 kms y muy buenas sensaciones.
Como no he hecho ni una sola foto, si es que me llevan con el gancho desde que salgo, como voy hacer fotos, pués os pondré el regalo de reyes de este año, unas ruedas chulissimas.
Buena semana!!!

miércoles, 11 de enero de 2012

LA PARTE NEGATIVA DEL DEPORTE


El deporte como todo tiene su parte positiva y negativa, que cual es la negativa?? LA ROPA.
Es muy duro vivir en una casa con 5 personas que hagan deporte DIARIAMENTE, uf sabeis lo que supone eso??
Domingo:
Salida en bici (Joaquin y yo) 2 culottes, 2 chaquetas, 4 calcetines, 2 buffs, 2 camisetas termicas, 4 guantes (no es que los lave en cada salida pero también se lavan)4 peucos, todo esto es = a una lavadora.
Marina, sale a correr, 1 mallas, 1 camiseta, paraviento..... todo esto lo pongo en la lavadora de antes si es que me cabe.
Lunes:
Todos al gym,y la Júlia a tennis, recojer la lavadora de la ropa del domingo, doblarla y guardarla (menos mal que la ropa de deporte casi ninguna se plancha si no me pego un tiro)eso significa pantalones. camisetas.......otra lavadora.
Martes: Igual al lunes, aqui es peor por que algunos doblamos, piscina+runnig+bici
Miercoles:Igual + aerobic de la Juliette
Jueves: Huy este dia es de los complicados, la Júlia va a hipica a parte de toda la ropa de lavadora, las botas se le tienen que pegar un manguerazo si no quieres meter en casa alguna que otra "caquita" de cavallo de esas que huelen tan bién.
Viernes: Es el dia mas calmado de la semana en cuanto a ropa me refiero, no gym, pero claro hay que hacer la compra de la semana no es me quede en casa de relax con un buen libro, me encantaria hacerlo pero cuando puedo hacerlo son las 10 de la noche y los ojos se cierran solos.
Sabado: = que el domingo pero a veces salimos de BTT si ha llovido tenemos ración doble a parte de la ropa se tienen que pasar las bicis por la manguera y las zapas darle con un cepillo para sacarles el barro.
y sin olvidar la ropa de diario de todos..........es muy duro esto de ser mujer aixx xd.

miércoles, 4 de enero de 2012

PRIMERA SORTIDA

Com totes les coses sempre hi ha una primera vegada, no es que sigui la millor pero sempre la recordes, ahir dimarts la Marina (meva filla) va agafar la bici de carretera per primer cop i una amiga seva, la Laura que no era la primera vegada si no la segona, ellas estavan nerviosas per tot, que si la baixada a Pappiol, les cales, els semafors, cotxes, la pujada a Papiol, pobres es que no saben encara ni com canviar plat gran, petit, pinyons........ tot era un mon i jo intentava disimular per donar-lis seguretat però per dintre pensava menudo marrón com els i passi algo......... Es que cuan comences cualsevol cosa que ara ni t'hi fixas al principi tot es fa una muntanya, però ho van fer molt bè i molt motivades, demà mes i millor, que la Duatlò us està esperant Campiones!!!.